Helaas kon ik bij het college van Nieuwsuur niet aanwezig zijn, maar met dank aan een medestudent heb ik toch het college kunnen zien op film. Ik kan je vertellen dat ik het moeilijk vind een blog te schrijven naar aanleiding van een college waar ik zelf niet in betrokken ben geweest, ook al heb ik wel de film hierover gezien. De betrokkenheid bij een onderwerp is vanzelfsprekend veel minder dan wanneer je zelf fysiek bij het college aanwezig bent. Natuurlijk kan ik mij wel verdiepen in de informatie er omheen. Dat ga ik dus ook doen.
Een gastdocent van Nieuwsuur is bij dit college aanwezig geweest. Nieuwsuur is een programma dat wordt gemaakt door de omroepen NOS en NTR. In dit programma wordt nieuws, sport en achtergronden aangeboden aan de kijker. Nieuwsuur is van maandag t/m zaterdag te zien op Nederland 2, van 22.00 uur tot 23.00
uur. Marielle Tweebeeke en Twan Huys presenteren de uitzendingen. Klik hier voor de internetsite van Nieuwsuur.
Vanuit het college kwam de vraag of het verantwoord is om alles maar te laten zien. Is het nodig dat alles wordt laten zien? Naar aanleiding van het nieuwsbericht over de Iraanse azielzoeker, Kambiz Roustayi, die zich in april 2011 in brand had gestoken op de Dam in Amsterdam, werd over een deel van het nieuwsbericht gesproken. In het nieuwsbericht is namelijk het telefoongesprek van een vriend van de man gefilmd, waar hij aan familie of vrienden het bericht overbrengt dat de man is overleden. Is het nu werkelijk nodig dat zo'n persoonlijk telefoongesprek gefilmd en uitgezonden moet worden? Voor het kijken van dit nieuwsbericht kunt u
hier klikken.
Zo zijn er natuurlijk nog meer voorbeelden te noemen.
Neem bijvoorbeeld Ruben. Ruben is het 9-jarige jongetje dat op 12 mei 2010 als enige de vliegtuigcrash in Tripoli overleefde. Het jongetje heeft bij de crash zijn ouders en zijn 11-jarige broer verloren. Door zijn verwondingen is Ruben in het ziekenhuis opgenomen. Via een arts in het ziekenhuis heeft een journalist met Ruben kunnen praten. Hieronder staat wat er volgens de
Raad voor de Journalistiek is gebeurd.
Enkele uren na de ramp zond de Libische staatstelevisie opnamen uit van het jongetje in het ziekenhuis. De beelden werden ook in Nederland uitgezonden op televisie en tevens verspreid via internetsites.
Gedrukte media en internetsites volgden weldra met het publiceren van een foto van de overlevende in zijn ziekenhuisbed omringd door medisch personeel. Enkele media beperkten zich niet tot het bekend maken van de voornaam van de gewonde jongen, maar vermeldden ook zijn familienaam. Bij de crash kwamen Rubens ouders en 11-jarig broertje om het leven.
Op vrijdag 14 mei publiceerde De Telegraaf op de voorpagina een artikel waarin een telefoongesprek wordt weergegeven dat een verslaggeefster van die krant daags tevoren voerde met Ruben in zijn ziekbed. Volgens het artikel kreeg zij hem aan de lijn doordat een van de behandelende artsen waarmee zij telefonisch in contact was gekomen, tijdens het gesprek plotseling zijn mobiele telefoon doorgaf aan Ruben. Volgens de weergave van het telefoongesprek wist Ruben toen nog niet wat hem was overkomen en evenmin dat zijn ouders en broertje waren verongelukt. De verslaggeefster deed hem hierover geen mededeling.
De journaliste zelf noemt het gesprek ‘hartverscheurend’.
|
|
Op het nieuwsbericht van De Telegraaf werd geschokt gereageerd door Nederland. Wie zendt nu zoiets uit? Nog steeds zijn er foto's van Ruben terug te vinden op het internet, waarop hij met zijn verwondingen in het ziekenhuisbed ligt. Hoe ver ga je? Wat laat je allemaal zien om maar zoveel mogelijk kijkcijfers te behalen? Is dit echt wat Nederland wilt zien?
Nee, dit is niet wat Nederland wilt zien! Het artikel in De Telegraaf heeft het ochtendblad talloze abonnees gekost. Er is een grens aan wat mensen willen zien!
Ik kan alleen voor mezelf spreken. Voor mij hoeft dit niet. De foto's van en het 'exclusieve interview' met Ruben zijn niet voor alle ogen en oren bestemd. Sommige zaken zijn prive en moeten prive blijven, net als wanneer je een telefoongesprek voert over het overlijden van een vriend. Zou jij op zo'n emotioneel en prive moment een camera op je neus willen hebben staan? Houd het voor mij maar bij de feiten! De feiten zijn soms al moeilijk genoeg. Laat de rest prive voor de mensen die in een moeilijke situatie verkeren. Zij vragen er niet om, om zo in het nieuws te komen.
In de uitspraakweergave van de Raad voor de Journalistiek, over de vliegtuigramp bij Tripoli, staat het volgende artikel vermeld:
Artikel 2.4.1 van de Leidraad stelt: “de journalist zal de privacy van personen niet verder aantasten dan in het kader van zijn berichtgeving redelijkerwijs noodzakelijk is. Een inbreuk op de privacy overschrijdt de grenzen van zorgvuldige journalistiek wanneer deze niet in redelijke verhouding staat tot het maatschappelijk belang van de publicatie”. |
|
Do I need to say more?!